absumo

Latine

Tempus edax sensim frondes absumpsit et ipsa
arbor tandem etiam morte secante ruit
outinam fructus fuerint ut possit in hortis
optatum Elysiis habere locum
ERASMUS RAMICIDA Ecclesiae Sanctae Crucis Wratislaviae Canonicus dum annum exegisset sexagesimum primum mortis falce succisus hic humatus est anno 1663 ? Augusti - ORATE PRO EO

Appellatio pronuntiatusque

API: /abˈsuːmoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·sū·mō — morphologica: ab-sum-o

Notatio

← ab + sūmō

Verbum transitivum

absūm|ō, -ĕre, absūmpsī, absūmptum

1. √ Aliquid ab aliquo loco, ac proinde auferre, amovere; (qua tamen significatione raro admodum occurrit).
2. Minuere, consumere, abolere sumendo vel auferendo aliquid ab aliquo loco.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
absūm-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	absūmō	absūmam		absūmēbam	absūmerem	absūmam
II. sing.	absūmis	absūmās	absūme!	absūmēbās	absūmerēs	absūmēs	absūmitō!
III. sing.	absūmit	absūmat		absūmēbat	absūmeret	absūmet	absūmitō!
I. plur.	absūmimus	absūmāmus		absūmēbāmus	absūmerēmus	absūmēmus
II. plur.	absūmitis	absūmātis	absūmite!	absūmēbātis	absūmerētis	absūmētis	absūmitōte!
III. plur.	absūmunt	absūmant		absūmēbant	absūmerent	absūment	absūmuntō!
Thema	Vox passiva
absūm-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	absūmor	absūmar		absūmēbar	absūmerer	absūmar
II. sing.	absūmeris	absūmāris	absūmere!	absūmēbāris	absūmerēris	absūmēris	absūmitor!
III. sing.	absūmitur	absūmātur		absūmēbātur	absūmerētur	absūmētur	absūmitor!
I. plur.	absūmimur	absūmāmur		absūmēbāmur	absūmerēmur	absūmēmur
II. plur.	absūmiminī	absūmāminī	absūmiminī!	absūmēbāminī	absūmerēminī	absūmēminī	—
III. plur.	absūmuntur	absūmantur		absūmēbantur	absūmerentur	absūmentur	absūmuntor!

Thema	Vox activa
absūmps-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	absūmpsī	absūmpserim	absūmpseram	absūmpsissem	absūmpserō
II. sing.	absūmpsistī	absūmpseris	absūmpserās	absūmpsissēs	absūmpseris
III. sing.	absūmpsit	absūmpserit	absūmpserat	absūmpsisset	absūmpserit
I. plur.	absūmpsimus	absūmpserimus	absūmpserāmus	absūmpsissēmus	absūmpserimus
II. plur.	absūmpsistis	absūmpseritis	absūmpserātis	absūmpsissētis	absūmpseritis
III. plur.	absūmpsērunt	absūmpserint	absūmpserant	absūmpsissent	absūmpserint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	absūmere	absūmpsisse	absūmptūrum, -am, -um esse	absūmēns		absūmptūrus, -a, -um­
Vox passiva	absūmī	absūmptum, -am, -um esse	absūmptum īrī		absūmptus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
absūmendī		absūmendus, -a, -um			absūmptum	absūmptū

Dictiones collatae

• assūmō, (adsūmō), assūmere
• cōnsūmō, cōnsūmere
• dēsūmō, dēsūmere
• īnsūmō, īnsūmere
• praesūmō, praesūmere
• resūmō, resūmere
• subsūmō, subsūmere
• sūmō, sūmere
• trānsūmo, trānsūmere

Dictiones derivatae

• absūmptio

Translationes

Aliquid ab aliquo loco amovere

• Anglice: take away (en), remove (en)

• Germanice: wegnehmen (de), entfernen (de)

Abolere sumendo vel auferendo aliquid ab aliquo loco

• Anglice: consume (en), destroy (en)

• Germanice: verbrauchen (de), verzehren (de), aufzehren (de), vernichten (de)