affero

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈafferoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: af·fe·rō — morphologica: af-fer-o

Formae aliae

• adferō

Notatio

← Latine: ad + ferō

Verbum transitivum

affĕr|ō, -re, attŭlī, allātum (vel adlātum)

1. Ferre rem ad locum.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
affer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	afferō	afferam		afferēbam	afferrem	afferam
II. sing.	affers	afferās	affer!	afferēbās	afferrēs	afferēs	affertō!
III. sing.	affert	afferat		afferēbat	afferret	afferet	affertō!
I. plur.	afferimus	afferāmus		afferēbāmus	afferrēmus	afferēmus
II. plur.	affertis	afferātis	afferte!	afferēbātis	afferrētis	afferētis	affertōte!
III. plur.	afferunt	afferant		afferēbant	afferrent	afferent	afferuntō!
Thema	Vox passiva
affer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	afferor	afferar		afferēbar	afferrer	afferar
II. sing.	afferris	afferāris	—	afferēbāris	afferrēris	afferēris	—
III. sing.	affertur	afferātur		afferēbātur	afferrētur	afferētur	—
I. plur.	afferimur	afferāmur		afferēbāmur	afferrēmur	afferēmur
II. plur.	afferiminī	afferāminī	—	afferēbāminī	afferrēminī	afferēminī	—
III. plur.	afferuntur	afferantur		afferēbantur	afferrentur	afferentur	—

Thema	Vox activa
attul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	attulī	attulerim	attuleram	attulissem	attulerō
II. sing.	attulistī	attuleris	attulerās	attulissēs	attuleris
III. sing.	attulit	attulerit	attulerat	attulisset	attulerit
I. plur.	attulimus	attulerimus	attulerāmus	attulissēmus	attulerimus
II. plur.	attulistis	attuleritis	attulerātis	attulissētis	attuleritis
III. plur.	attulērunt	attulerint	attulerant	attulissent	attulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	afferre	attulisse	allātūrum, -am, -um esse	afferēns		allātūrus, -a, -um­
Vox passiva	afferrī	allātum, -am, -um esse	allātum īrī		allātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
afferendī		afferendus, -a, -um			allātum	allātū

Dictiones collatae

• ferō, ferre, tulī, lātum

Synonyma

• adferō, adferre, adtulī, adlātum

Composita

• anteferō, anteferre, antetulī, antelātum
• auferō, auferre, abstulī, ablātum
• cōnferō, cōnferre, contulī, collātum; conlātum
• circumferō, circumferre, circumtulī, circumlātum
• dēferō, dēferre, dētulī, dēlātum
• differō, differre, distulī, dīlātum
• efferō, efferre, extulī, ēlātum
• īnferō, īnferre, intulī, illātum
• intrōferō, intrōferre, intrōtulī, intrōlātum
• offerō, offerre, obtulī, oblātum
• perferō, perferre, pertulī, perlātum
• postferō, postferre
• praeferō, praeferre, praetulī, praelātum
• prōferō, prōferre, prōtulī, prōlātum
• referō, referre, rettulī, relātum
• sufferō, sufferre
• trānsferō, trānsferre, trānstulī, trānslātum; trāferō, trālātum

Dictiones derivatae

• attulō, attulere

Translationes

Ferre rem ad locum	dilatare ▼

Ferre rem ad locum	collabi ▲

Anglice: bring on (en) Germanice: herbeitragen (de), herbeibringen (de), herbeischaffen (de)

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Populi furorem caede paucorum, diu

qui restiterunt temere, compressum affero. —Octavia Senecae

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• De Alexandro prius agam; nec sum adeo demens, ut ex me vel Hanibalis augere, aut Alexandri laudes exterminare velim. Maior est quisque, quam ut sermunculis meis ullum fame lucrum aut iacturam sentire queat. Sed delectat in questione nova, que michi de rebus vetustissimis orta est, veterum auctorum ludere sententiis. Dubitare quoddam fuit meum; quecunque autem ad dubitationem absolvendam affero, non sunt mea, sed clarorum testimonia scriptorum. —Collatio inter Scipionem Alexandrum Hanibalem et Pyrrum Petrarcae