fero

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·rō — morphologica: fer-o

Notatio

A lingua prisca Indoeuropaea *bher-.

Verbum transitivum

fĕr|ō, -re, tŭlī, lātum

1. √ Vehere vel portare quoquomodo a loco ad alium, vel habere ut onus cum inter locos iens; habere cum se ipso.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
fer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	ferō	feram		ferēbam	ferrem	feram
II. sing.	fers	ferās	fer!	ferēbās	ferrēs	ferēs	fertō!
III. sing.	fert	ferat		ferēbat	ferret	feret	fertō!
I. plur.	ferimus	ferāmus		ferēbāmus	ferrēmus	ferēmus
II. plur.	fertis	ferātis	ferte!	ferēbātis	ferrētis	ferētis	fertōte!
III. plur.	ferunt	ferant		ferēbant	ferrent	ferent	feruntō!
Thema	Vox passiva
fer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	feror	ferar		ferēbar	ferrer	ferar
II. sing.	ferris	ferāris	—	ferēbāris	ferrēris	ferēris	—
III. sing.	fertur	ferātur		ferēbātur	ferrētur	ferētur	—
I. plur.	ferimur	ferāmur		ferēbāmur	ferrēmur	ferēmur
II. plur.	feriminī	ferāminī	—	ferēbāminī	ferrēminī	ferēminī	—
III. plur.	feruntur	ferantur		ferēbantur	ferrentur	ferentur	—

Thema	Vox activa
tul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	tulī	tulerim	tuleram	tulissem	tulerō
II. sing.	tulistī	tuleris	tulerās	tulissēs	tuleris
III. sing.	tulit	tulerit	tulerat	tulisset	tulerit
I. plur.	tulimus	tulerimus	tulerāmus	tulissēmus	tulerimus
II. plur.	tulistis	tuleritis	tulerātis	tulissētis	tuleritis
III. plur.	tulērunt	tulerint	tulerant	tulissent	tulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	ferre	tulisse	lātūrum, -am, -um esse	ferēns		lātūrus, -a, -um­
Vox passiva	ferrī	lātum, -am, -um esse	lātum īrī		lātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
ferendī		ferendus, -a, -um			lātum	lātū

Dictiones derivatae

• ferculum, fericulum
• ferē
• feretrum
• feritō, feritāre
• fertilis, fertiliter
• fertor
• fertōrius
• fertus
• lātio
• lātor, lātrīx
• lātūra
• tulō, tulere

Composita

• afferō, afferre, attulī, allātum; adferō, adferre, adtulī, adlātum
• anteferō, anteferre, antetulī, antelātum
• auferō, auferre, abstulī, ablātum
• cōnferō, cōnferre, contulī, collātum; conlātum
• circumferō, circumferre, circumtulī, circumlātum
• dēferō, dēferre, dētulī, dēlātum
• differō, differre, distulī, dīlātum
• efferō, efferre, extulī, ēlātum
• īnferō, īnferre, intulī, illātum
• intrōferō, intrōferre, intrōtulī, intrōlātum
• offerō, offerre, obtulī, oblātum
• perferō, perferre, pertulī, perlātum
• postferō, postferre
• praeferō, praeferre, praetulī, praelātum
• prōferō, prōferre, prōtulī, prōlātum
• referō, referre, rettulī, relātum
• sufferō, sufferre
• trānsferō, trānsferre, trānstulī, trānslātum; trāferō, trālātum

Translationes

Vehere vel portare quoquomodo a loco ad alium

• Anglice: carry (en), bear (en)
• Francogallice: porter (fr)

• Germanice: tragen (de)
• Italice: portare (it)

Discretiva

fero dictio est in variis linguis:

• Esperantice: fero

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ferō	casus dativus singularis · genus masculinum	adiectivi ferus
ferō	casus ablativus singularis · genus masculinum	adiectivi ferus
ferō	casus dativus singularis · genus neutrum	adiectivi ferus
ferō	casus ablativus singularis · genus neutrum	adiectivi ferus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·rō — morphologica: fer-o